Ik heb uiteraard bij het werken met dieren al allerlei dingen meegemaakt en zeker na mijn cursus “communicerend één zijn met dieren”. Dit maakt het allemaal spannend en afwisselend. Ik heb vele mooie ervaringen opgedaan. Hier enkele van deze verhalen:

 

Het verhaal van het paard Dusty

Men had mij gevraagd om te komen kijken naar een paard dat draverswedstrijden liep. Het paard had last van zijn been en had al zoveel behandelingen door de dierenarts achter de rug, zonder succes, dat ze van plan waren het paard te laten inslapen. De eigenaars hadden vernomen dat ik reiki gaf aan paarden en wilden het “alternatieve” toch een kans geven voor ze het paard lieten inslapen.

Ik ”voelde” al snel dat het probleem niet in het been maar in de schouder zat. Het been was opgezwollen door de vele behandelingen en medicatie en het paard kon er amper op steunen. Ik gaf het paard de volledige reikibehandeling, maar ik gaf hem ook Bachbloesems, want hij had al heel wat te verduren gehad in zijn leven en hij had het emotioneel écht moeilijk. Ik gaf aan de eigenaars ook een zelf-samengestelde olie waarmee ze zijn been moesten inwrijven.

Ik kwam twee keer per week langs voor de reikibehandeling en al na de tweede behandeling was er een duidelijk verschil merkbaar. Ik heb de behandeling in totaal een zestal weken gedaan en het paard was zo opgeknapt dat hij weer ingezet kon worden in de trainingen. Een tijdje later heb ik vernomen dat hij terug aan wedstrijden deelnam.

Onlangs heb ik opnieuw een gelijkaardige ervaring gehad. Het gaat hier over de pony Manolito (zie hieronder). De eigenaars hebben mij de toestemming gegeven om zijn verhaal ook hier te publiceren

 

Het verhaal van Manolito

De eigenaars van Manolito hadden me gebeld om eens naar hun pony te komen kijken. Manolito is hun 16-jarige witte, superlieve pony. Het bleek vrij dringend: ze contacteerden me op een dinsdag en ze zouden hem die zaterdag laten inslapen.

Toen ik aankwam, wist ik meteen dat dit ernstig was. Manolito kon geen kant meer uit, hij stond helemaal stijf en kon amper op zijn benen blijven staan, laat staan lopen. De dierenarts was al verschillende keren langsgeweest en kon naar eigen zeggen ook niets meer doen. De beslissing was dus gevallen, omdat het beestje zoveel pijn had was het niet menselijk hem nog langer te laten afzien en hadden ze besloten hem te laten inslapen.

Manolito was na het rijden helemaal stijf terug gekomen, hij kon bijna niet meer stappen. Wanneer ze hem in zijn stal hadden gezet, was hij van iets geschrokken en daarbij was hij tegen een rek dat in zijn stal omhoog hing gebotst en al het materiaal dat daarop stond was naar beneden gedonderd en op zijn hoofd gevallen. De eigenaars hadden de pony bevrijd vanonder “het puin”, maar het zag er niet zo goed uit. Zij hoofd was een tijd later helemaal gezwollen en drie keer zo dik als normaal, en hij had erg veel pijn.

Ik heb meteen een volledige reikibehandeling gegeven, korrels voor zijn spieren en gewrichten toegediend alsook Bach-bloesems. Die behandeling heb ik twee keer per week volgehouden en daarna naar één maal per week gedurende vijf weken in totaal. Ondertussen is de pony volledig hersteld en heeft hij sinds het ongeluk ook zijn eerste beker in het springen verdiend. Ik ben natuurlijk erg blij dat ik deze pony heb kunnen helpen en ook Manolito’s eigenaars zijn erg gelukkig.

Met veel dank voor Manolito’s eigenaars voor het geven van hun toestemming om dit verhaal hier te willen delen.

Het verhaal van Jack

Dit voorbeeld gaat over de Jack Russel, ‘Jack’. Deze hond lijdt aan een immuniteitsziekte. dat wil zeggen dat hij een immuunsysteem heeft dat faalt en dus allerlei problemen op lichamelijk vlak heeft of nog kan krijgen.

Deze hond zou levenslang cortisonen moeten slikken om enigszins op een normale manier te functioneren. De eigenaars van Jack hadden daar uiteraard veel moeite mee, enigszins omdat Jack nog erg jong was (slechts 1 jaar) en anderzijds omdat ze ook weten wat voor schadelijke gevolgen cortisonen met zich mee brengt.

Ze besloten een natuurlijke remedie te proberen, en dit met mijn hulp. Hieronder zie je een foto van Jack toen ik hem voor de eerste keer ontmoette. De tweede foto dateert van ongeveer 2 maanden in behandeling. Deze hond vraagt uiteraard een levenslange begeleiding maar hij neemt geen cortisonen meer.